"Αναζητώντας" μαύρα ψάρια : Στήρα ! (Epinephelus Costae)

Γένος : Epinephelus
Είδος : Epinephelus Costae
Οικογένεια : Σεραννίδες
Υποοικογένεια :  Επινεφελίνες


Μέγιστα μεγέθη : Το μέγιστο μήκος που έχει αναφερθεί είναι στα 140cm . Και το βάρος μπορεί να ξεπεράσει τα 7 kg.



Βιολογία/Αναπαραγωγή : Το ψάρι είναι πρωτόγυνο ερμαφρόδιτο, ακριβώς όπως ο ροφός και η σφυρίδα, και καθίσταται ώριμο σεξουαλικά σχεδόν στα τρία με τέσσερά του χρόνια, όταν έχει μήκος 30-35 cm περίπου. Όταν τελικά φτάσει στο μήκος των 60 cm τότε το ψάρι αλλάζει φύλο και γίνεται αρσενικό. Αυτές οι αλλαγές φύλου δεν είναι απόλυτες ότι συμβαίνουν ακριβώς στους αριθμούς που δίνονται. Παίζει ρόλο πολλές φορές το βάρος των ατόμων, η πυκνότητα του πληθυσμού σε αρσενικά και θηλυκά, η διαθεσιμότητα τροφής, η θερμοκρασία και άλλοι παράγοντες. Η περίοδος αναπαραγωγής της είναι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οπότε και εναποθέτει τα αυγά της στο βυθό. Τα μικρά ψάρια θα προτιμήσουν την ασφάλεια των ρηχών νερών από τα βαθιά νερά και τους μεγαλύτερους θηρευτές, και θα μεγαλώσουν όσα τα καταφέρουν μέχρι τη ζώνη των 10m συνήθως. Από εκεί και μετά θα μετακομίσουν στη σιγουριά πιο βαθιών κομματιών.

Τόπος/τρόπος διαβίωσης : Τη στήρα τη συναντάμε κατά κύριο λόγο σε πετρώδεις βυθούς που συνήθως συνδυάζουν άμμο και ποσειδωνία σε βάθη μέχρι και κάτω από 200 μέτρα. Κατά μόνας ή και σε μεγάλα κοπάδια, θα βρεθεί σχεδόν σε όλους τους ελληνικούς βυθούς, να κυνηγά την τροφή της. που είναι κυρίως ψάρια, μετά μαλάκια και τέλος καρκινοειδή.





Τρόποι σύλληψης : Σε γενικές γραμμές η στήρα δεν θεωρείται και το δυσκολότερο θήραμα στο υποβρύχιο κυνήγι, μιας και μπορούμε να την πιάσουμε με όλες τις γνωστές τεχνικές. Στο καρτέρι δεν είναι λίγες οι φορές που θα μας πλησιάσει από πολύ μακριά και με μεγάλη ταχύτητα έτσι ώστε να μπορέσει να ικανοποιήσει την περιέργεια της. Εκεί θα χρειαστούμε ένα όπλο 100-110 εκατοστών με δύο ζευγάρια λάστιχα 16 χιλιοστών και βέργα 6,3-6,5 για μια γρήγορη και δυνατή βολή, ενώ αν βραχώσει στο θαλάμι της η σύλληψή της γίνεται πλέον εύκολη υπόθεση αφού συνήθως θα κάτσει και θα μας περιμένει στον προθάλαμο με το κεφάλι προς τα έξω.
Με το πλανάρισμα τέλος θα μπορέσουμε να επισημάνουμε τη θέση των ψαριών και το που και αν θα βραχώσουν, και αν μας το επιτρέπει το απόθεμα της άπνοιας που έχουμε θα κινηθούμε απευθείας επάνω τους όπου τις περισσότερες φορές το ψάρι θα σταθεί «λαμπάδα» κουνώντας τα πλευρικά πτερύγια και θα μας περιμένει να το πλησιάσουμε τόσο όσο χρειαστεί για να μπορέσουμε να κάνουμε βολή. Το όπλο που θα χρειαστούμε σε αυτήν την περίπτωση είναι το ίδιο με αυτό που χρησιμοποιούμαι στα καρτέρια μας διότι θέλουμε μια γρήγορη και αποτελεσματική βολή , επειδή το κρέας της στήρας είναι  μαλακό και σχίζεται εύκολα!

"Αναζητώντας" μαύρα ψάρια : Ροφός! (Epinephelus marginatus)

Από τα πρώτα χρόνια όταν ξεκίναγα το υποβρύχιο ψάρεμα , σε κάθε μου εξόρμηση ήταν το πώς θα καταφέρω να χτυπήσω κάνα ροφό. Είναι ο βασιλιάς της θάλασσας ...
Είναι το ψάρι που έχει δώσει μεγάλες χαρές, αλλά και μεγάλες λύπες.
Είναι η πρώτη αιτία θανάτου κατόπιν υποξίας του ψαροκυνηγού.
Ακούμε πολλά κατά καιρούς. Τόσους και τόσους νέους και παλιούς  θρηνήσαμε που στην προσπάθεια τους να ξεβραχώσουν κάποιο ροφό άφησαν την τελευταία τους πνοή στη θάλασσα. Ας επιλέξουμε πιο σωστούς τρόπους και πιο ακίνδυνους στο κυνήγι του.

Πολλές είναι οι στιγμές που βλέπουμε ροφάκια στο μέγεθος παλάμης να βγαίνουν από τα θαλάμια τους να μας χαζεύουν αλλά και πιο χοντρούς που έχουν σχεδόν μόνιμα όλο το χρόνο τα δικά τους δαιδαλώδη θαλάμια και γλυτώνουν απ’ τους θηρευτές τους.
Η αναζήτηση τους θα γίνει σε νερά με βραχώδης σχηματισμούς όπου με αναγνωριστικές βουτιές και πλαναρίσματα και με αρκετή παρατηρητικότητα, θα ανακαλύψουμε ορισμένα σημάδια που προδίδουν την παρουσία του, όπως ένα κοίλωμα της άμμου μπροστά από μια πλάκα ή τη συγκέντρωση μικρόψαρων πάνω από ένα μονόπετρο.

Όταν εντοπίσουμε το ροφό έξω απ’ το θαλάμι του, η προσέγγιση μας θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό αθόρυβη, αυτό που λέμε κρύο αίμα. Το όπλο μας θα είναι απ’ το ξεκίνημα της βουτιάς στραμμένο προς το ψάρι και λίγα μέτρα πριν σταματάμε κάθε μας κίνηση ακόμη και την εξίσωση στ’ αυτιά μας. Ο παραμικρός θόρυβος θα τον τρομάξει και θα τραπεί σε φυγή.


Το κομμάτι του εξοπλισμού όσο αφορά τα όπλα έχει να κάνει βασικά με τη μορφολογία του βυθού. Σε τόπους με κατρακύλια ή μεγάλα μονόπετρα που καταλήγουν σε αμμώδεις αποχές χωρίς να βαθαίνουν απότομα είναι ένα 75άρι με 19άρι λάστιχο και 6,5 χιλ. βέργα θα μας δώσει  :
α) την δυνατότητα της δυνατής και γρήγορης βολής.
β) τη δυνατότητα όταν μπαίνουμε κάτω από τους βράχους να μπορούμε να περιστρέφουμε το όπλο ευκολότερα δεξιά και αριστερά λόγο του μικρού μήκους.

 Αν τα ψαχτήρια μας γίνονται σε βυθούς με ογκώδη βράχους με μεγάλα ανοίγματα ένα 90άρι με 20άρια λάστιχα και βέργα 6,75 χιλ. θα μας δώσει μεγάλο βεληνεκές και θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα χτυπώντας το ψάρι αφού θα του κάνει μεγαλύτερη ζημιά από μια μικρή σε χιλιοστά βέργα.
Όσοι κυνηγούν με τη μέθοδο του agguato  και γενικά σε κρεμαστά νερά ένα όπλο 110 με διπλά δετά 17άρια και βέργα 7άρα δίφτερη είναι το ιδανικότερο.

Λίγα λόγια για το λαβράκι : Τεχνικές , Τόποι , Εποχές!

Ο Εξοπλισμός που θα χρησιμοποιήσουμε έτσι ώστε να πάρουμε κάποιο ψάρι είναι , τα πέδιλα μας πρέπει να είναι μαλακά και μακριά διότι μπορεί να χρειαστεί να καλύψουμε  μεγάλη απόσταση όταν ψαρεύουμε παράκτια.

Τα όπλα που πρέπει να διαθέτει ένας ψαροκυνηγός είναι από 60 έως 100 ανάλογα την ορατότητα , προσωπικά χρησιμοποιώ ένα 100άρι με μονό 19άρι και 6.30 βέργα και τους καλοκαιρινούς μήνες 100άρι μονομπλόκ με 2χ16.5 και 6.50 βέργα , αλλά όπως είπαμε μεγάλο ρόλο παίζει η ορατότητα.

Επίσης το μουλινέ είναι πάντα απαραίτητο σε περίπτωση μη καλής βολής μπορεί να σώσουμε κάποιο ψάρι αφήνοντας κάποια μέτρα έτσι ώστε να ηρεμήσουμε το ψάρι , όχι σε όλες τις περιπτώσεις όμως.

ΤΟΠΟΙ 

Τα λαβράκια τα συναντάμε συνήθως σε ισοβαθείς  τόπους με μικτό βυθό. (Φύκια - Πλάκες - Αμμούδα). Το αγαπημένο μέρος που συνήθως συναντάμε και τα μεγάλα ψάρια του είδους είναι οι εκβολές ποταμών η ακόμα και σε πηγές που αναβλύζουν γλυκά νερά.Να σημειώσουμε εδώ πως το δύσκολο κομμάτι σε αυτά τα μέρη είναι πώς επικρατεί αρκετή θολούρα αυτό καθιστά εμπόδιο στη σύλληψη κάποιο ψαριού αλλά σίγουρα χρειάζεται αρκετά μεγάλη εξοικείωση σε αυτές τις συνθήκες αλλά σύντομα τα πρώτα ψάρια θα είναι στην ψαροβελόνα σας.

ΕΠΟΧΕΣ

Το λαβράκι για πολλούς είναι χειμωνιάτικο θήραμα , προσωπικά το κυνηγάω όλες τις εποχές του χρόνου και τα μεγαλύτερα ψάρια τα έχω πάρει καλοκαιρινούς μήνες.Να σημειώσουμε βέβαια πώς ποιο συχνή παρουσία ψαριών στην παράκτια ζώνη είναι τους μήνες Οκτώβριο - Δεκέμβριο.Επίσης τις πρώτες μέρες του καλοκαιριού κάνουν την εμφάνισή τους στα ρηχά μεγάλα άτομα του είδους. 

ΤΕΧΝΙΚΕΣ


Η ποιο βασική τεχνική που θα χρησιμοποιήσουμε είναι το στατικό καρτέρι σε σημεία "περάσματα" που απαιτεί πολύ καλή γνώση του τόπου και εμπειρία.Σημαντικό παράγοντα έτσι ώστε να πάρουμε κάποιο ψάρι είναι η πλήρης ακινησία.Υπάρχουν βέβαια και στιγμές που κάποια ψάρια έρχονται στα ρηχά για αναπαραγωγή και δεν είναι καθόλου απίθανο να βρείτε κάποια ψάρια βραχωμένα σε φρύδια η ακόμα και σε διαμπερές πλάκες!

TIPS

Λίγες φυσαλίδες , λαρυγγισμοί είναι ορισμένα tips που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έτσι ώστε να φέρετε κοντά σας κάποιο ψάρι , προσωπικά προτείνω μια ήρεμη όσο το δυνατόν βουτιά γίνετε χωρίς θορύβους κατά την κατάδυση μας διότι τα ψάρια πλέον είναι  τρομαγμένα και πάρα πολύ επιφυλακτικά! 

Έναρξη "βουτιάς χαλάρωμα και.."

Θάλασσα...μεγάλος και ανιδιοτελής έρωτας.

Ψαροντούφεκο..μεγάλο και ανεξέλεγκτο πάθος.

Θα ανταλλάξουμε  εμπειρίες , πληροφορίες , συμβουλές γύρω από την θάλασσα και κυρίως το υποβρύχιο ψάρεμα.

Στο συγκεκριμένο blog   δεν θα βρείτε νέα η δημοσιεύσεις τρίτων..

Θα βρείτε μόνο δικές μου σκέψεις και κείμενα, γραμμένα από μια πένα θαλασσινή με αλμυρό μελάνι...

Καλώς ορίσατε στον υποβρύχιο κόσμο μου.